با 7 نوآوری برتر کشاورزی دیجیتال برای پرورش آبزیان آشنا شوید

کشاورزی دیجیتال به معنای فراتر رفتن از صرف حضور و در دسترس بودن داده ها و ایجاد هوش عملی و ارزش افزوده معنی دار از این داده ها است.  پرورش آبزیان در حال حاضر سریعترین رشد صنایع غذایی در جهان است و اکنون بیش از 50٪ از کل عرضه غذاهای دریایی در جهان را تشکیل می دهد.

صنعت آبزی پروری جهانی با مسئولیت تغذیه جمعیت جهانی که به سرعت در حال رشد است، به چالش کشیده شده است. همانند سایر صنایع تولید مواد غذایی، پرورش آبزیان در حال یافتن راه هایی برای اطمینان از امنیت غذایی با تولید کارآمد و پایدار است. نوآوری های کشاورزی دیجیتال- مانند هواپیماهای بدون سرنشین، تصاویر ماهواره ای و فناوری حسگرها- اجازه داده اند تا مفاهیم جدیدی مانند کشاورزی دقیق، کشاورزی هوشمند و کشاورزی دیجیتال ظهور کنند. این اصطلاحات، علیرغم اینکه غالباً به جای یکدیگر استفاده می شوند، معانی مختلفی دارند:

کشاورزی دقیق یک رویکرد مجهز به فناوری برای مدیریت کشاورزی است که نیاز به مزارع و گیاهان را مشاهده، اندازه گیری، تجزیه و تحلیل و بهینه می کند. کشاورزی هوشمند استفاده از فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی برای بهینه سازی سیستم های پیچیده مزرعه است. کشاورزی دیجیتال ایجاد ارزش از داده ها است.

در تعریفی کشاورزی دیجیتال به معنای فراتر رفتن از حضور صرف و در دسترس بودن داده ها و ایجاد هوش عملی و ارزش افزوده معنی دار از چنین داده هایی است. هوش مصنوعی نمونه ای از این امر است. کشاورزی دیجیتال هر دو مفهوم را ادغام می کند: کشاورزی دقیق و کشاورزی هوشمند.

در ادامه هفت فناوری کشاورزی دیجیتالی را بیان میکنیم که بر آینده و بازار جهانی آبزی پروری از اروپا تا آسیا-اقیانوسیه تا قاره آمریکا تأثیر می گذارد.

1. تغذیه دیجیتال

CageEye، ابزاری برای تصمیم گیری، از فناوری پیشرفته هیدروآکوستیک برای نظارت بر حرکت ماهی و داده های محیطی با الگوریتم های پیشرفته یادگیری ماشین استفاده می کند. این امر با اندازه گیری تراکم، سرعت و شتاب ماهی هنگام تغذیه در دروازه ها و تجسم آن با تصاویر اکوگرام در زمان واقعی حاصل می شود. این پارامترها که با الگوی تغذیه مرتبط هستند، بینش منحصر به فردی را در مورد اشتهای ماهی ارائه می دهند. با درک اشتهای ماهی، کشاورزان می توانند متناسب با نیازهای غذایی ماهی تغذیه کنند.” این منجر به تغذیه کارآمدتر، افزایش رشد ماهی و در نهایت افزایش تولید پایدار، پاسخگویی تقاضا برای غذاهای دریایی بیشتر، به طور مستقیم می شود. با استفاده از این فناوری، CageEye ادعا می کند که با کاهش بیش از حد تغذیه، تا 20٪ در هزینه های تغذیه صرفه جویی می کند.

2. هوش مصنوعی

با استفاده از رویکرد هوش مصنوعی (AI)، فناوری های مشاهده شده همچنین تغییرات رفتاری ماهیان را هنگام تغذیه مشخص می کند. این سیستم با استفاده از دوربین برای مشاهده حرکات ماهی و اندازه گیری سرعت، شتاب و پراکندگی در قفس، مخزن یا حوضچه یاد می گیرد. این تصمیم می گیرد که چه موقع غذا دادن را متوقف کند یا میزان تغذیه را با توجه به اشتهای ماهی تغییر دهد، از رشد مطلوب و استفاده از خوراک اطمینان حاصل می کند. تغییر رفتار نه تنها به تغذیه و اشتها بلکه به بیماری ها و جراحات در ماهی ها مربوط می شود. این سیستم همچنین می تواند علائم اولیه بیماری را که منجر به کاهش مرگ و میر و استفاده از آنتی بیوتیک، حفاظت از محیط زیست و بهبود کلی در مدیریت مزرعه می شود، تشخیص دهد.

3. دید کامپیوتر

توسعه بینایی رایانه ای و یادگیری عمیق نوید می دهد تا به کاهش عنصر انسانی کمک کند در حالی که به کشاورزان کمک می کند نظارت را افزایش دهند، روش های رشد موثرتر را افزایش دهند، بازده را افزایش دهند و در نهایت سود را افزایش دهند.”

برای توضیح، دو مثال ذکر می شود:

Stingray شرکتی است که از بینش دوربین استریو، نرم افزار پیشرفته و لیزرهای هدفمند برای از بین بردن شپش بدون آسیب رساندن به ماهی یا محیط زیست استفاده می کند.

iFarm Cermaq با استفاده از دستگاه های تشخیص تصویر، سلامت و رفاه ماهی را به سطح جدیدی می رساند، زیرا ماهی ها به صورت جداگانه از نظر رشد، شپش دریایی، بیماری، ضایعات و سایر موارد کنترل می شوند.

به طور کلی، حرکت از روی نظارت انبوه بر عملکرد ماهی، با بهینه سازی مدیریت، افزایش سرعت رشد و استفاده از ماهی، به حداقل رساندن میزان مرگ و میر و محافظت از محیط زیست و سودآوری برای کشاورز، مزایای متعددی به همراه خواهد داشت.

4. سنجش هوشمند

داده های حاصل از فن آوری های سنجش و دوربین های زیر آب را می توان در یک ابزار نرم افزاری آنلاین بارگذاری کرد که متصدی مزرعه می تواند از اتاق، رایانه شخصی، رایانه لوحی یا تلفن هوشمند خود مشاهده کند.این به اپراتورها اجازه می دهد تا دید کاملی در مورد تغذیه، بهداشت و محیط زیست گونه ها در مزرعه داشته باشند، و آنها را قادر می سازد تا قبل از بحرانی شدن شرایط پیشگیرانه عمل کرده و اقدام کنند.

aquaManager نمونه ای از نوع نرم افزار تجزیه و تحلیل تجاری است که در پرورش آبزیان برای متمرکز کردن چندین منبع داده در یک سیستم عامل استفاده می شود. این برنامه داده تلفن همراه برای ایجاد بینش در زمان واقعی و تجزیه و تحلیل پیش بینی عملیات مزرعه همگام می شود.

5. جمع آوری داده های زیردریایی های بدون سرنشین

امروزه بازرسی های تصویری که در زیر سطح و بستر دریا انجام می شود، به طور معمول توسط سیستم های دوربین ثابت، غواصان یا ROV های سنگین انجام می شود.در حالی که استفاده از غواصان گران است و خطرات قابل توجهی را نشان می دهد، ROV ها به طور سنتی بسیار پرهزینه بوده و برای مدیریت نیاز به آموزش گسترده دارند. از طرف دیگر، دوربین های ثابت هنگام رسیدن و انعطاف پذیری دارای محدودیت های طبیعی هستند. با هواپیمای بدون سرنشین زیر آب، شما یک دوربین متحرک زیر آب دارید که به شما امکان می دهد هر زمان و هر کجا که خواستید بازرسی های خود را انجام دهید.

زیردریایی های بدون سرنشین به نظارت بر مزارع خارج از سطح زمین و ردیابی پارامترهای محیطی مانند pH، شوری، سطح اکسیژن، کدورت و آلاینده ها کمک می کنند. اپراتورهای مزرعه می توانند میزان مرگ و میر در حوضچه را بررسی کنند، بر تغذیه نظارت کرده و قفس های زیر آب را از نظر خسارت یا سوراخ های خالص از طریق هواپیماهای بدون سرنشین بازرسی کنند. هواپیماهای بدون سرنشین ویژه حتی می توانند شبکه ها را تعمیر کنند.

6. واقعیت افزوده

ابزاری شبیه Google Glass را تصور کنید، جایی که مدیر مزرعه می تواند تمام اطلاعات را از قفس ، حوضچه یا مخزن خود خارج کند. به عنوان مثال، CSIRO، یک شرکت فناوری استرالیایی، ابزاری را با استفاده از واقعیت افزوده (AR) برای مدیریت پرورش میگو توسعه داده است. کشاورز با دیدن اطلاعات مربوط به میگو مانند مقدار، اندازه، مرگ و میر، مقدار خوراک، FCR، بهداشت و پارامترهای محیطی در زمان واقعی، عملاً می تواند از مزرعه بازدید کند. این سیستم ابزاری مهم برای تصمیم گیری و اقدامات مدیریتی در محل خواهد بود.

7. واقعیت مجازی

واقعیت مجازی (VR) توسط دانشگاه علم و صنعت نروژ (NTNU) برای افزایش علاقه نسل بعدی به پرورش آبزیان و آموزش کارمندان جدید در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد. NTNU یک شبیه ساز آبزی پروری ساخته است که برای بازدید علاقه مندان از یک مزرعه پرورش ماهی از VR استفاده می کند. به عنوان مثال، کارآموز می تواند قفس دریا را مشاهده کند، برای درک رفتار ماهی در شرایط خاص فرهنگ به زیر آب برود، به موجودی غذا بدهد و ببیند ماهی ها هنگام تغذیه چگونه رفتار می کنند. نیروی محرکه کشاورزی هوشمند اینترنت اشیا است که به آن IoT نیز می گویند. در صنعت آبزی پروری، تصور كنید كه یك شبکه به هم پیوسته از دستگاه ها، حسگرها، رایانه ها، مخازن، تجهیزات درجه بندی، پیشخوان های ماهی، پمپ های داخل مكان پرورش مكان مدرن با یكدیگر ارتباط برقرار می كنند، و داده های مهم را به یك مركز ارسال و بارگذاری می كنند. ایستگاه فرماندهی، یک دید کامل از کل امکانات برای اپراتور فراهم می کند. این پتانسیل اینترنت اشیا در پرورش ماهی است.

اینترنت اشیا تولید مقدار زیادی داده را امکان پذیر می کند که می تواند:

• جریان یافته و با خیال راحت در ابر ذخیره می شود.
• با استفاده از ابزارهای داده بزرگ تجزیه و تحلیل و دستکاری می شود.
• در ترکیب با ابزارهای علمی برای شناسایی و پیش بینی پارامترهای تولید استفاده می شود.
• در هنگام تصمیم گیری مهم به آن مراجعه می شود.

در پایان پایداری از طریق بهینه سازی مزیتی است که ما با استفاده از این فناوری ها به دست خواهیم آورد. اعتقاد ما این است که فناوری های دیجیتال قطعا تفاوت ایجاد می کنند.

منبع: alltech.com