مصریان در 4000 سال قبل از میلاد نوشیدنی های الکلی میخوردند و آثار باستانی در موزه قاهره نشان می دهد که این کار قبلاً در هزاره سوم قبل از میلاد به یک فناوری مدون تبدیل شده بود .در ابتدا فرایند مالت سازی در مزارع كوچك با کیسه های جو در جویبارها یا فرورفتگی ها انجام میشد، پس از آن جوانه زنی در ساخت و فروش مالت اغلب تحت کنترل بود و در سال ۱۲۹۰ میلادی تنها به مالت اجازه داده شد که آبجو شود در حالی که در آسبرگ بین سالهای ۱۴۳۳ و ۱۵۵۰ تنها از جو آبجو تولید میشد. مالت در انگلستان تا سال ۱۸۸۰ دارای یک مالیات بود.
در سال ۱۵۸۸ ، مهاجران اروپایی در آمریکای شمالی سعی داشتند از ذرت مالت آبجو تولید کنند .
آبجو میتواند از گسترهای از غلات تولید شود، اما در قرن هفدهم آبجو تولید شده از مالت جو در اروپا درخشید .
در قرن هفدهم از این روش برای تولید مقادیر بسیار بزرگتر فرایند مالت سازی استفاده شد. کف زمین تنها روشی بود که تا دهه ۱۸۵۰ از آن استفاده میکردند. در فرایند مالت سازی کف، جو خیس داده شده بر روی زمین سنگ فرش شده و یا بتن پاشیده میشود و اجازه میدهد تا کمی حرارت ایجاد کرده و رشد را آغاز کند. مالت به طور دستی با بیل چوبی، کاهش گرما تولید شده و گازدار کردن دانه را کاهش میدهد. این روش بسیار فشرده و زمانبر است.
در قرن نوزدهم توسعه آبجوسازی بزرگ منجر به صنعتیسازی فرایند مالت سازی و افزایش سایز واحدهای تولیدی شد. مالت گازدار در اواخر دهه ۱۸۰۰ رشد و به موفقیت تجاری رسید. دو مهندس بلژیکی Belgian ؛ Galland به عنوان پدران تجهیزات مدرن مالت در نظر گرفته میشوند . گالند اولین جعبه مستطیلی بدون گاز را در سال ۱۸۷۳ ایجاد کرد و بلگاین ماشینها را در دهه ۱۸۸۰ معرفی کرد. امروزه از جعبههای گالند استفاده رایجی میشود.
با گسترش تجارت و کشف دنیای جدید، آبجو تولیده شده از مالت جو در سرتاسر جهان پخش شد. در حال حاضر سالانه حدود ۱،۴۰۰ میلیون بشکه آبجو در سراسر جهان تولید میشوند.
شرکت آورتین با استفاده از توانایی داخلی توانسته است، طراحی و ساخت ماشین آلات و تجهیزات مالت سازی را برای اولین بار در ایزان بومی سازی کند.